Portakal bir ilkbahar sabahı, göçmen kuşların cıvıltısı, kelebeklerin kanat çırpışları ya da yaprak hışırtılarıyla uyanmadı. Portakal bir ilkbahar sabahı, güneşin pencereden içeri süzülerek yanağına bir öpücük kondurmasıyla da uyanmadı. Hatta o, perdeyi havalandırıp, odada sessizce dolaşan ılık bir rüzgar esintisiyle de uyanmadı.  Portakal bir ilkbahar sabahı, yüreğini hoplatan, kendisini yataktan paldır küldür düşüren bir TAK sesiyle uyandı. İyi de bu ses nereden geliyordu? Küpür kapıyı mı açamıyordu? Yoksa kapı, Küpür’ü mü tanımıyordu? Bu evde neler oluyordu?